จากการที่เกิดมาเป็นคนพิการ ทำให้รู้สึกว่าการใช้ชีวิตของคนพิการไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะต้องต่อสู้กับร่างกายและความพิการของตนเองแล้ว ในยุคสมัยที่ผมเกิดมานั้น การถูกบูลลี่เป็นเรื่องธรรมดามาก แต่ก็ต้องทน กับคนที่เห็นเราเป็นของแปลก และในความพิการก็ทำให้เกิดแรงผลักดันให้เราต้องต่อสู้ ผมจึงตั้งเป้าหมายในชีวิต ต้องทำงานราชการให้ได้ ต้องหาอาชีพที่เหมาะสมกับความพิการของเรา ในช่วงวัยเด็กความที่ที่บ้านค่อนข้างยากจน จึงทำให้มีช่วงเวลาหนึ่งที่ไม่ได้เรียนหนังสือ ต้องนั่งดูเขาไปโรงเรียน และนั่งร้องไห้เพราะอยากเรียนหนังสือ
